បើនិយាយដល់ព្រះអង្គដងកើ នរណាក៏កោតខ្លាចនូវឫទ្ធីបារមីរបស់ព្រះអង្គដែរព្រះអង្គស្ថិតនៅចំពីមុខព្រះបរមរាជវាំង ជិតវេទិកាអុំទូក សព្វថ្ងៃជាទីសក្ការៈបូជាដ៏ស័ក្តិសិទ្ធិមួយរបស់ប្រជាជនកម្ពុជា។ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ពិសេសគឺថ្ងៃសីល តាំងពីព្រលឹម ស្រាងៗរហូតទល់ព្រលប់ មានមនុស្សគ្រប់ស្រទាប់មកពីគ្រប់ទិសទី បានមកប្រជ្រៀតគ្នានៅចំពីមុខព្រះអង្គដងកើ ដើម្បីចូលទៅ បែរបន់ផ្សេងៗ តាមបំណងរៀងៗខ្លួនរបស់ពួកគេ ។ការដែលមានមនុស្សយ៉ាងច្រើនកុះករទៅបែរបន់នៅព្រះអង្គដងកើ ដោយពួកគេមានជំនឿយ៉ាងមុតមាំទៅលើឫទ្ធីបារមី របស់ព្រះអង្គ ។ ហេតុដែលនាំឲ្យគេជឿលើបារមីព្រះអង្គ គឺតាមរយៈការនិទានតៗគ្នាថា : មានអព្ហូតហេតុដ៏អស្ចារ្យមួយ ដែលបាន កើតឡើងនៅឆ្នាំ១៨៧២ ក្នុងរាជព្រះបាទនរោត្តម នៅពេលដែលព្រះអង្គយាងទៅធ្វើព្រះរាជទស្សកិច្ចនៅទីក្រុងហុងកុង និង ហ្វីលីពីន តាមព្រះទីនាំងនាវា ក៏ស្រាប់តែជួបនូវខ្យល់ព្យុះសង្ឃរាមួយនៅចំកណ្តាលមហាសាគរ ។គ្រានោះ ព្រះបាទនរោត្តម ទ្រង់បានលើក ព្រះហស្ថបួងសួងសុំឲ្យព្រះអង្គដងកើជួយ ។ បន្ទាប់ពីបួងសួងរួច ស្រាប់តែរលកធំៗ ដែលបណ្តាលមកពីខ្យល់ព្យុះបោកបក់ ក៏បាន ថមថយឥទ្ធិពលបន្តិចម្តងៗ រហូតស្ងប់ស្ងាត់ទៅវិញភ្លាមៗ ។ ហេតុដូចនេះហើយ ទើបធ្វើឲ្យគេមានជំនឿលើឫទ្ធីបារមីរបស់ ព្រះអង្គដងកើ ចាប់ពីពេលនោះតមក ។ ក្រៅពីនោះ ព្រះអង្គដងកើនូវស័ក្តិសិទ្ធិក្នុងការជួយអ្នកជំងឺដែលឈឺធ្ងន់ ហើយពេទ្យ មើលមិនជា ឲ្យជាសះស្បើយបាន ឯអ្នកជំនួញវិញ បើបានមកបែរបន់នៅទីនេះ ប្រាកដជារកស៊ីកាក់កបមិនខានឡើយ ។ ពុំមានឯកសារជាលាយល័ក្ខអក្សរណាបញ្ជាក់ឲ្យបានច្បាស់លាស់ថា ព្រះអង្គដងកើមានប្រវត្តិកាលដូចម្តេចនោះទេ ។ ប៉ុន្តែមានការនិយាយតៗគ្នាឲ្យដឹងថា កាលដើមឡើយនៅត្រង់ព្រះអង្គដងកើនេះ គឺសុទ្ធតែព្រៃ និងដើមឈើធំៗ ។ នៅរៀងរាល់ថ្ងៃ ពេញបូណ៌មី ឬថ្ងៃសីល គេតែងប្រទះឃើញទង់មួយអណ្តែតមកពីបឹងទន្លេសាប មកផុសនៅប្រសព្វចំទន្លេ៤មុខ ។ ទង់នោះ មានសណ្ឋានម្តងជាទង់ក្អែប ម្តងជាទង់ក្រពើ ដែលនៅខាងចុងបែកជាទង់៣ ហើយទង់នោះមិនផុសឲ្យឃើញយូរទេ គ្រាន់តែ ផុសមួយភ្លែតៗ ហើយលិចបាត់ទៅវិញ ។ ហេតុការណ៍ដ៏ចម្លែកនេះត្រូវបានចាស់ៗជំនាន់នោះ រៀបពិធីបួងសួងសុំឲ្យទង់នេះ សណ្ឋិតនៅទីនោះជានិច្ចកាល ហើយក៏នាំគ្នាធ្វើទង់និមិត្តរូបមួយជំនួសទង់ដែលផុស ទង់ថ្មីនេះ គឺព្រះអង្គដងកើ ដោយកសាងឡើងពីដែក នៅក្នុងឆ្នាំ១៨១៣ ។នៅពេលដែលប្រទេសខ្មែរធ្លាក់ចូលក្នុងភ្លើងសង្គ្រាម ព្រះអង្គដងកើ រូបសំណាកលោកិស្វរ: និងលោកយាយទេព ត្រូវបាន បាត់បង់អស់ មិនដឹងក្នុងពេលណា គឺនៅសល់តែដងទង់ ( បង្គោលដែកប៉ុណ្ណោះ ) ។ នៅពេលដែលព្រះបាទនរោត្តមសីហនុយាងចូល ស្រុកវិញ ព្រះអង្គដងកើ និងរូបសំណាកទាំងឡាយ ដែលបាត់បង់នោះ ត្រូវបានកសាងឡើងវិញដូចរូបសំណាកដើមទាំងស្រុង និងបាន សម្ពោធជាផ្លូវការ នៅថ្ងៃទី២០ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៩១ ។ ដោយព្រះវិហារខាងត្បូង គេតម្កល់រូបសំណាកលោកិស្វរៈ និង លោកយាយទេព ។ ចំណែកឯព្រះវិហារខាងជើង គេតម្កល់រូបសំណាកតាក្រហមក ៕
Subscribe to:
Post Comments
(
Atom
)
0 comments:
Post a Comment